Statuut 13 C !!!

Afgelopen zondag was het mijn eerste rit. Door wind en regen reden we meer dan 34 kms.

Putje had een beetje teveel Bockors gedronken maar gaf niet op en zei "eigen schuld, dikke bult". Voor Kort Vingerke was het ook zijn eerste rit en de Guinness van Dublin smeet op en bijna kreeg ik het in mijn nek.

't mienwerkerke en Matanza waren al gerodeerd ... alvast wat de benen betrof. Matanza wist op een bepaald moment niet meer waar we waren, wat heel erg is voor de gids van de dag. Gelukkig ontmoetten we een paar cowboys (gene zever) die ons de weg konden wijzen naar De Most. Matanza twijfelde nog een paar keer zodat we niet anders kunnen dan de statuten toepassen

(Uittreksel uit de Statuten van de Preutestampers - statuut 13 C)

"Iedere rit wordt door één persoon uitgestippeld, genaamd de rittenmaker. Indien de rittenmaker zich onderweg vergist omwille van een teveel aan alcohol, een gemis aan hersenen of een combinatie van beiden dan moet de rittenmaker de volgende rit rijden verkleed als pinguin".

Dus Matanza, laat je niet kennen en verras de toeschouwers van "de Ronde Vlaanderen" in Roeselare op .....

Murke

LULLETREKSTERS

Ladies lulletreksters zondag as om 9u45 an de preute voe onze Tweede rit.

en als t were oude wijven regent dan vanaf 11u30 voe een zondags aperitieveke.

Dopingcontrole

Na de onverwachte en veel besproken dopingcontrole bij Kevin Vanhimpe (neef van Lucien) was het zondag de beurt aan Flandrien Putje. Rond 11u00 vielen de 4 inspecteurs Matanza, Dorito, Snake en Mienwerkerke binnen bij Putje. De sfeer was onmiddellijk erg grimmig toen bleek dat er geen Geuze aanwezig was.
De 4 inspecteurs deden hun werk zoals het hoort en controleerden tot 3x toe de aanwezige Leffe en Grimbergen. De zoektocht naar verboden middelen leverde echter niets op. Toch vonden de speurders een verdacht voorwerp. Of het om de beruchte Peer ging, destijds gebruikt door Michel Pollentier, of om een of ander speeltje van Inga was niet onmiddellijk duidelijk( zie foto)

Na een grondig onderzoek door Matanza en de zijnen kon er besloten worden dat het hier ging om een speeltje van de echtgenote. Naar verluid zouden de geur en het doosje Cleenex op de tafel doorslaggevend geweest zijn. Kort daarop verlieten de speurders huize Putje richting volgend slachtoffer Oghu. Door de felle wind moesten ze hun tocht wat inkorten en telefonisch werd gecontroleerd of Oghu daadwerkelijk thuis was. Na een kort gesprek genoten alle aanwezigen in ’t Dorp van de aangeboden verfrissing. De speurders konden dus weer op zoek naar een nieuwe krempkloot.

Op deze zelfde ochtend vielen 4 vrouwelijke speurders Elsbabbel, Bukkie, Belle en Moppie binnen bij Ma en KV. Ma duidelijk aangedaan door deze onverwachte operatie liet weten dat KV niet thuis was. Zoals voorgeschreven in het UCI doping reglement had KV tijdig zijn stageplaats, nl Dublin, doorgegeven aan de speurders. Een controle ter plaatse in Dublin was overbodig daar KV zelf zijn controle bij had.

Alle speurders wensen de geblesseerden Murke, Ma en Putje dan ook een spoedig herstel en hopen ze binnenkort weer op de fiets te zien.

Zondag is er de Paasrit. We weten al dat er hier en daar een paar eieren moet gaan rapen maar Flandriens rijden ook op feestdagen. Graag een seintje naar 't mienwerkerke als je zondag mee gaat.

Tot zondag

Lulletreksters 2

Nadat het verleden week geen were was om nen hond door te jagen en we volgens sommigen mietjes zijn. Proberen we het nu zondag nog eens. De lulletreksters(=madammen met Pit) maken de streek onveilig. Dus ladies 9u45 an de Preute.

OUWE POST VAN VORIG JAAR

Stel je even voor.Buiten is het volop aan het zomeren. Het is zondagnamiddag en je bent bij jouw grootouders op de koffie. Buitenspelen is geen optie want 'de duiven moeten vallen' en kindergestoei schrikt de prijsbeesten af. Binnen is het donker want er is koers op de tv. De rolluiken zijn naar beneden, zwijgen is de boodschap.En jouw naam is ElsBABBEL...

Ik kan niet zeggen dat ik het niet geprobeerd heb. Ik kon wel niet anders.

Ik spitste mijn oren naar dat ene heroïsche verhaal dat me over de streep kon trekken maar bleef op mijn honger zitten. Ik snapte het systeem van knechten en meester niet. Ik ? Ik zou gewoon rijden om te winnen.

De commentatoren, daar had ik het ook al niet op begrepen. Lallen noemde ik dat : over in het wiel zitten of over het wiel springen van een ander.

Ik vroeg mijn grootmoeder wat daar nu eigenlijk zo interessant aan was. "Ik kijk voor de buitenlandse natuur", zei ze dan. Mij best, maar ik zat hier wel in mijn geruit zomerkleedje op de bank terwijl de binnenlandse natuur volop in bloei stond.

Ik zal nooit begrijpen wat half Vlaanderen zo boeiend vindt aan wielersport. Nooit.Vraag me niet wie vorig jaar de Tour won, ik zal het antwoord schuldig blijven. Ik ben daar absoluut niet beschaamd over, het interesseert mij geen reet.Ik ken Eddy Merckx en weet dat Simpson doodgevallen is op de Mont Ventoux. Boonen ken ik ook maar vraag mij niet wat hij al gewonnen heeft.

Zijn Lore was geen onbegenadigd columnschrijfster, en dat interessert mij al meer. En dan het obligate interview met de juist over de eindmeet geëjaculeerde winnaar. Om je dood te schamen. Het gros van de wielrenners kàn gewoon niet praten : als ze hun mond al openkrijgen, valt er meestal een vuilbak uit.

Oké, het laat mij niet onberoerd als ik hoor dat een Belg een podiumplaats veroverde maar voor mij kan dat net zo goed in de discipline escargotrace zijn. Een milde vorm van patriottisme heet dat dan.

"Oooooh, en nu gaat hij diep, zeer diep", riep de commentator. Ja, dat kon ik ook wel zien aan zijn grimas en de streep op zijn zwarte wielerbroekje maar uiteindelijk gaat het om trappen, véél trappen, hard trappen en graag fietsen.Volgens mij kan je dat leren. Door te trainen, uren te trainen, doorgedreven te trainen tot je kuipen gevuld hebt vol zweet. En een streng regime.De winnaar komt immers nog altijd over de streep door gewoon het best, het hardst, het volhardenst te hebben getrapt. Ja, toch ?

Dat kan je niet zeggen van een topvoetballer. Om een bal in de goal te krullen na een aantal schijnbewegingen die je ook Spaanse matodors wel eens ziet doen, moet je echt wel talent hebben. Daar wordt je mee geboren. Met twee linker voeten zal het immers nooit lukken.

Kermiskoersen zijn een pest. De hele wijk platleggen voor een 'tros' coureurs die af en toe eens voorbijzzzzzzzoeft. Dan zie je ook altijd van die would be's rondlopen : meestal oudere mannen die de hele dag hun koersfiets hebben opgepoetst en het parcours ermee afwandelen om er de dag erop gewoon weer mee naar de Aldi te rijden. Drie gilettemesje hebben eraan moeten geloven vooraleer het haar van hun benen was en het spannend wielerpakje dat ze dragen van bakkerij Soetecoucke zijn ze al lang ontgroeid. Belachelijk gewoon. Niks hero, opoe !

Fijn is natuurlijk het hele randgedoe : de vette braadworst en het pintenpakken met de makkers. Daar draait het gewoon om en dat kan Elsbabbel absoluut begrijpen, maar daar heb je geen koers voor nodig. Al de rest daar trapt ze niet in, hoe hard de wielergoden ook trappen. Dat had ze een zondag nog met eigen ogen gezien. In Oostduinkerke. Vrouwenkoers ! Nog het belachelijkst van allemaal. Om dood te vallen. Meisjes, toch ! Alsof je Eddy Merckx in een roze tutu zou proppen. Toen Elsbabbel rond 17 uur terug afzakte naar Roeselare waren ze de 'championeuse' juist aan het lauweren op het podium. Het enige wat Elsbabbel zag, was een enorme bos bloemen waarachter de winnares verscholen stond, 2 fotografen, 1 interviewer die de micro bijna in haar mond propte en 1 toeschouwer, wellicht het lief van de dappere dame. Op straat geen zeeluis te bespeuren...

Op 2 april 2007 passeerde de Ronde van Vlaanderen op een steenworp van mijn deur. Ik lag er wakker van : hoe zou ik in godsnaam aan mijn zondags aperitefje geraken als ze hier de hele buurt gingen afsluiten ? Met de koersfiets zeker ?

Ik had alvast een paar Gilletjes van mijn ventje gejat om het winterbos van mijn benen te scheren...

Elsbabbel

LULLETREKSTERS

Als de weergoden ons morgen goed gezind zijn, vliegen De Lulletreksters er morgen voor de eerste keer in ! Ja, zelfs ik, koershaatster eerste klas, zal meerijden.

Ooit schreef ik er een stukse over. Ik zal het met plezier nog eens opsnorren en publiceren. 'k Heb alvast een extra speeltje geïnstalleerd op mijn stuur.

elsbabbel

Flandriens 2

De rit van zondag 9 maart was er eentje van mijn voeten.

Om 8.30u kreeg ik een sms van Matanza "watje of flandrien ?".

Twas buiten aan tgieten , mijne kop liet mij voelen dat ik zoveel niet moet zuipen , maar toch ben ik geen watje.

Aangekomen in de "Preute" zag ik de andere Flandriens , Matanza - t'mienwerkerke - Bukkie en Slange erbij met schort en paraplu.

Eerst nog eens gezegd tegen elkaar " da we zot zin".

En dan op weg in het vlakke land van Beveren en Ardooie.

1km ver en al zjeeke nat en tsop in de schoenen .

Een prachtig stuk van Slanges vluchtroute meegepikt , en dan de kortste weg naar "Madeleintjes" voor een,twee,drie geuzekes.

Als echte flandriens terug op onze natte zaate en linea recta back to the hometown.

Waarom er nog geen laatste marteling bijnemen met de "gapaardbrugge".

En dan nog niet kunnen profiteren van de afdaling , omdat we in de remmen moesten om links in te draaien.

Nog een stukse landelijk Beveren tot aan "de hondeclub" voor enkele welgekomen hapjes en drankjes.

Met het laatste stuk erbij ( met eindsprint ) tot aan t'stamcafé kwamen we aan een schamele 13,5km , maar we hadden het toch maar gedaan.

Hierbij nog een idee voor clubkleding voor de volgende ritten.

Putn

Rit naar De Verloren Gernoare in Adinkerke
Er is al veel over gepalaverd en gefantaseerd nl :
Vzwtje en Inga zijn bezemwagen.
Coach Koentje Spugge en Sif verzorgen de wedstrijdwagen en plaatsen de nadars bij de tussenspurten. We spurten voor 100 gr gehakt geschonken door… ? De Mosselprinses zal aan de meet staan… Rodaaaaniaaaa. ’s Avonds gaan we lekker eten en drinken. Er zijn maar 5 kamers, wij slapen wel op de grond enz… maar we hebben nog steeds geen datum voor deze 2 daagse.

Zondag na de rit hoorden we woorden als “ bezet, wij kunnen niet, verlof…”
Ja er zal wel altijd iemand niet mee kunnen.
April lijkt ons nog te vroeg.
Mei zit reeds vol met communies
Juni, juli en augustus is festival- en verlofperiode.
Met andere woorden : er schiet niet veel meer over.

Schrijf daarom vandaag nog in uw agenda bij zaterdag 13 en zondag 14 september “Rit naar Adinkerke”
Wie meegaat stuurt een mailke met bevestiging tegen ten laatste 30 maart naar mienwerkerke@hotmail.com

ik fiets mee,
ik volg met de wagen,
ik blijf slapen,
ik kan niet mee,
ik kom achter
zodat we alles kunnen regelen kwestie van vervoer, eten, drank en dekentjes + bed.(zie foto’s)


Vertrek om 10h stipt op zaterdag 13 september richting Adinkerke voor een rit van +/- 90km met onderweg enkele aangename stops, verrassingen en verfrissingen. Overnachting + ontbijt in de Verloren Gernoare. We zijn terug op zondag 14 september ergens in de middag.
Een volledig programma is nog in de maak.

’t Mienwerkerke & Matanza

de Flandriens...

De Flandriens, ja ze zijn er nog, of toch nog enkelingen die zich wagen om zich kromgebogen tegen de wind een weg te banen voor die éene pint...

Zondagmorgen 02-03-2008.
Opstaan om 07.30 u, het eerste wat ik doe is naar buiten zien, een grijze regenachtige lucht, een stevige noordwesterwind... typish weer voor de echte Flandrien.
Ik neem een welgekomen warme douche, drink enkele lekkere kopjes koffie vergezeld van lekkere vers boterkoeken, nog vlug even de zondagkrant doorbladeren, bandjes van de fiets bijpompen en op naar 't dorp.
Het valt me onmiddelijk op dat het een zware brok zal worden vandaag.
De zenuwen staan gespannen bij de opgekomen helden, zijnde de Slange (in stadskledij), Dorito, Putje (met de voeten stevig op de grond) Mienwerkerke en Matanza.
10.05 u We starten richting Westrozebeke, er heerst een ijzige stilte in het peletonnetje.
Na ongeveer 6 km pal tegen de wind beginnen de gelederen uit elkaar te vallen, de vragen komen eraan zoals, ist nog verre, oe is oens gemiddelde... k,ga dood... één enkeling trekt zich daar niets van aan en steekt een sigaretje op!
km 12 ... de Slange smeekt om hulp bij alle lieve vrouwtjes, en godver....
Het is een rit van ploeteren, wroeten,ploegen kreunen en bijna barsten.
Iedereen vraagt zich af van waar de wind nu eigenlijk vandaan komt, daarpas merkt Dorito op kwam hij pal op de kop, we draaien richting oost en hopla daar is hij terug, Slange roept uit de achtergrond k'ga dood...
km 19, ik besef nu dat ik deze rit op het verkeerde moment heb uitgekozen, en beslis hem in te korten en van richting te veranderen.
km 21, Mienwerkerke trekt door op een helling van 1e cat. ik sterf, het licht gaat uit...
km 23, Putje komt tot leven en roept 17... stilte 15, 13...
en plots zien we voor ons een kapelletje met het opschrift " Maria troosteres van de gegeselden"
we slaan rechts af richting Staden.
19-21-23-30-32-42 km/u neen geen cijfers voor de lotto maar nu is de wind ons gunstig gezind.
Slange roept uit de achtergrond mirakel... en waarachtig 5 min later staan we welgezind aan den toog, twee pinten nen Rodenbach en twee Gueuzen.
Gans het café is onder de indruk van onze atletische verschijning, en als de Slange zijn bloot bovenlijf laat zien is het hek van de dam.
De Slange is herboren en roept naar de bazin , stikt joen tetten oendre dien bak...
Putje! oe is oens gemiddelde? 18.10 km/u, ok me gaan nog één drinken.
11.30 u Vertrek met de wind in t'gat alles loopt gezwind maar niet voor lang, via een nijdig klimmetje richting mijn geboortegrond.
Ik vraag, over of rond den berg?
Putje roept geef moa gaze.
OK daar gaan we, Mienwerkerke op de kop (Gilberke van de dag) ik probeer het wiel te houden maar moet eraf, in de achtergrond lijdende gezichten, Dorito ontfermd zich over de stervenden.
Alée gasten, we zijn er bijna nog 7 km.
We fietsen nu terug met de wind in ons voordeel richting Beveren.
19,5 km/u roept Putje, dit mogen we zo niet laten, we moeten boven de 20.
Jongens jongens is dit afzien de laatste km gaat aan een ongelooflijk tempo, en waarachtig aangekomen aan 't Dorp 20,3 km/u gemiddeld, ons doel is bereikt.
Het was sterven op de fiets maar toch prachtig.

Volgende rit 09-03-2008 ongeveer 30 km vertrek om 10.00 u stipt

salu Matanza